Stowarzyszenie Promujące Młodych Artystów oraz jego prezes Bogumiła Gizbert-Studnicka – prof. sztuk muzycznych, klawesynistka i dyrektor artystyczny wielu festiwali muzycznych w Polsce i zagranicą – serdecznie zapraszają na koncert połączony z wykładem. Projekt został zrealizowany w ramach programu Narodowego Centrum Kultury „Kultura w sieci”.
Klawesyn – król instrumentów barokowych – historia, budowa i jego odmiany
Podczas koncertu towarzyszącemu wykładowi prof. Bogumiła Gizbert-Studnicka prezentuje przepiękne utwory klawesynowe XVII i XVIII wieku, które ukażą brzmienie tego nadal mało powszechnie znanego instrumentu w dzisiejszych czasach.
- Louis Marchand – Prèlude ze suity d-moll (Pièces de claveçin 1699)
- Girolamo Frescobaldi – Toccata terza (libro primo)
- Johann Jacob Froberger – Toccata XVIII F-dur
- François Couperin – „Les Baricades Mistérieuses”
- Jacques Duphly – „La Pothoüin” (Quatrième livre pièces de claveçin)
- Claude Balbastre – „La Lugeac”
- Claude Balbastre – „La Castelmore”
- Wolfgang Amadeus Mozart – „Alla Turca” – Rondo z sonaty A-dur KV 331
- Claude Balbastre – La Malesherbe”
- Johan Huys – III. Étude en forme de danse
Barokowe zdobnictwo – realizacja ozdobników zapisanych i improwizowanych
Podczas koncertu towarzyszącemu wykładowi prof. Bogumiła Gizbert-Studnicka prezentuje przepiękne miniatury klawesynowe XVIII wieku, które ukazują znaczenie i celowość ozdobników zapisanych i improwizowanych w epoce baroku. Temat ten jest wciąż niewystarczająco wnikliwie opracowany i mało znany, dlatego warto go zgłębiać i przedstawiać szerokiemu gronu odbiorców.
- Jean Philippe Rameau – „Les Sauvages”
- Jean Philippe Rameau – „Le Rappel des Oiseaux”
- Louis Marchand – Chaconne ze suity d-moll (Pieces de clavecin 1699)
- Jan Sebastian Bach – Aria z „Wariacji Goldbergowskich” BWV 988
- Jan Sebastian Bach – Wariacja nr 13 z „Wariacji Goldbergowskich” BWV 988
Tańce polskie na dworach niemieckich w XVIII wieku
Podczas koncertu towarzyszącemu wykładowi prof. Bogumiła Gizbert-Studnicka prezentuje 4 tańce polskie z tabulatur organowych i lutniowych XVI wieku oraz polonez – taniec narodowy w czasach jego największej świetności i popularności w okresie saskim aż do schyłku epoki napoleońskiej.
- Anonim – Polonez D-dur (1772) ze zbioru rękopiśmiennego „Tresor Delicieux” Józefa Sychry z Wilna.
- Bazyli Bohdanowicz – Polonez D-dur (1785) z wydawnictwa wiedeńskiego „Douze Polonoises avec trois Pieces a la facon des Contre-dances pour le clavecin ou piano-forte.
- Grabowiecki – Polonez B-dur (występujący anonimowo w „Kancjonale dla… Felicjanny Wilczopolski” z roku 1773.
- Anonim – Polonez g-moll (ze zbioru polonezów drezdeńskich księżniczki saskiej Anny Marii.
- Maciej Radziwił – Polonez C-dur (ze zbioru Trois Polonaises…l’an 1788).
- Anonim – Polonez Kościuszki B-dur („Podróż Twoja nam niemiła” – jeden z najpopularniejszych polonezów z końca XVIII wieku publikowany w wielu wydaniach w kraju i za granicą.
- Jan Sebastian Bach – Polonez z VI suity francuskiej E-dur na klawesyn solo BWV 817.
- Jan Sebastian Bach – Wariacja nr I z „Wariacji Goldbergowskich” BWV 988.
- Wilhelm Friedemann Bach – z cyklu 12 polonezów: nr 4 d-moll, nr 5 Es-dur, nr 9 F-dur.
- Michał Kleofas Ogiński – 2 polonezy: a-moll „Pożegnanie Ojczyzny” i polonez f-moll nr 8 z cyklu 12 polonezów.